خدا را شکر که جامعه ایران امام دارد تا در دو راهی تصمیم گیری راه نجات را در حرف آخر ببیند. اکنون که با نامه ای تاریخی، نقطه عطف یک ملت در پیشرفت خود مشخص شد لازم است چالش های اساسی پیش روی با تمرکز بر نکات خاص نامه برنامه ریزی شود تا مکر شیطان به خودش برگردد. تحلیل گفتمان این نامه نیز می تواند راه اساسی دیگری در فهم اندیشه های اصلی انقلاب اسلامی باشد. در این یادداشت کوتاه سعی بر فهمی دقیق از نکات خاص آن داریم.
در این نامه که برآمده از اندیشه ای توحیدی است، برائت از مشرکین متبلور بوده و نهایت امر نیز به امید نصرت الهی منوط شده[1] و به بیان دیگر اصل انقلاب اسلامی و تلاش ها برای پیشرفت جمهوری اسلامی ایران به بهانه نصرت دین الهی اشاره شده است.
اشاره به یک تصمیم حساس برای یک ملت در آنجایی است که از عبرت آموز بودن این مسئله(مذاکرات هسته ای و برجام) برای جمهوری اسلامی یاد می شود. خصوصا اینکه ولی فقیه، در سال 92 نیز مهمترین دستاورد مذاکرات هسته ای را اثبات خباثت های آمریکایی ها برای ملت ایران عنوان کردند.
اما چند نکته در مورد برائت از مشرکین و دشمنی آمریکا:
