مافیای جهانی FATF
شاید در برخورد با دعوای الحاق یا عدم الحاق به اتحادیه بین المللی مبارزه با پول شویی FATF، مسئله را تخصصی دانسته و خود را از دعواها کنار بکشیم، یا در مورد کنوانسیون حقوق کودکان بگوییم ما که حقوقدان نیستیم، چنانکه در بررسی خوبی و بدی عهدنامه ای همچون برجام هم می توانستیم چنین برخوردی داشته باشیم که ما نه دیپلماتیم و نه مهندس هسته ای. اما مسئله تخصصی نیست و اتفاقا عمومی است چنانکه پیگیری احقاق حقوق شهدای منا حق ملت بوده و همه باید داعیه دار آن باشیم.
عهدنامه برجام از آنجایی عمومی است که شعار «چرخیدن چرخ کارخانجات در کنار چرخ هسته ای» در پیش روی مردم قرار گرفت و امیدهایی به جریان مذاکرات و توافقات ژنو و لوزان گره خورد تا به برجام رسید. در آستانه برجام، حرف همه مسئولین مذاکره کننده و برادران رابط با کدخدا، برداشته شدن یکباره تحریم ها و گشایش معیشتی مردم ایران در جریان بده- بستان عزت مندانه بود. بعد از مدتی نه تنها گشایشی حاصل نشد که اتفاقا سیم خاردارهای نامرئی در پیش روی برجام از سوی کدخدا کشیده شد، مثل همان قانون ویزای آمریکا برای کسی که به ایران سفر کند.
بعد از مدتی رئیس جمهور در استان کهکیلویه و بویر احمد گفتند که از همان اول قرار نبود مذاکرات سبب رفع تحریم ها شود و بعد هم گفته شد اساسا تحریم ها یکباره برداشته نمی شود. بعد هم وزیر امور خارجه گفتند که اصلا هدف برجام رفع تحریم ها نبود![1]، انگار نه انگار که ملت انتظاری از برجام داشتند. حتما در این مورد هم باید مثل ناکامی های المپیک، وزیر مربوطه می گفت انتظارات غیرواقعی نباید داشته باشیم، حدّ ما همین قدر است.!!
بعد از برجام، بسیاری از خارجی ها آمدند و رفتند و پولی نیاوردند، قیمت نفت را با دسیسه به قدری پایین آوردند که فروش سه برابری نفت نسبت به دوران تحریم نتوانسته مثل قبل عایدی داشته باشد، بیمه های کشتیرانی که وصل نشد هیچ، معاملات بانکی بزرگ هم، همچون دوران قبل از تحریم برقرار نشد. در اینجا دولت قواعدی را قبول کرد که تا قبل از این قبول نکرده بودیم و اصلا ربطی به برجام نداشت. قواعدی جهانی و بین المللی که حتما پیوستن به آنها ایران عزیز را جهانی می کند. مسئله الحاق به FATF دقیقا در اینجا معنا پیدا می کند و اتفاقا این مسئله هم عمومی است.
198کشور به اتحادیه بین المللی مبارزه با پولشویی پیوستند تا بتوانند با گروه های تروریستی و مافیایی در سراسر دنیا مقابله کنند. برای همین همه معاملات و مبادلات پولی بین اشخاص و نهادها در این کشورها شفاف است تا گروه های تروریستی و حامیان آنها نتوانند به راحتی عمل کنند.[2] کشورهایی که عضو این اتحادیه نباشند، حتما کشورهایی اند که از تروریست ها حمایت می کنند و جزء کشورهای پرخطر محسوب می شوند. خوب، همه چیز منطقی و مشخص است و اتفاقا باید سوال کرد که چرا در طول این سال ها به این کنوانسیون بین المللی نپیوسته بودیم؟!، به هر حال برای جذب سرمایه گذار خارجی و تعاملات بین المللی به این کنوانسیون ها نیاز است.
اما مسئله عمومی است و اتفاقا بقال و نجار و بنّا و پزشک و مهندس و استاد دانشگاه هم باید نسبت به الحاق جمهوری اسلامی ایران به این اتحادیه حساس باشند چون از اول گفتند قرار است با برجام معیشت گشایش یابد و نشد، بعد گفته شد که از اول قرار نبود که تحریم ها کاملا برداشته شود و اکنون گفته می شود گشایش در پیوستن به اتحادیه مبارزه با پولشویی است. وقتی پیوستیم یعنی شفافیت تمام معاملات مثل حقوق کارمندان یک وزارتخانه در پیش روی این اتحادیه جهانی است.
در برابر این مسئله عمومی به طور حتم مردم سوال تخصصی نمی کنند، چون نه حقوقدان هستند و نه دیپلمات و نه البته اقتصاددان، اما از آنجایی که انقلاب کردند و پیش رفتند، قواعد دنیای تک صدایی را می شناسند، برای همین سوالاتی در برابر الحاق به اتحادیه بین المللی وجود دارد:
اگر تا قبل از تحریم ها، معاملات بزرگ با بانکهای جهانی انجام می شده، پس چرا بعد از برجام بهانه پیوستن به این اتحادیه پررنگ شده است؟ آنچه که در برجام پیش روی ما قرار داشت، برداشته شدن تحریم های ظالمانه به بهانه پیشرفت های هسته ای بود که قرار شد ما از پیشرفت هایمان عقب نشینی کنیم و طرف مقابل از تحریم هایش؛ هرچند ظاهرا به صورت مقطعی و سریع گام ایران برداشته شد اما طرف مقابل دبّه های دیگری از زیر میز درآورد.!!
اگر 198کشور به اتحادیه پیوستند و شفافیت مالی در معاملات و مبادلات وجود دارد پس چگونه دنیای امروز شاهد وجود بزرگترین مافیای جهانی در سطح وسیعی از همه قاره های دنیاست؟ جالب اینجاست که این مافیا به هیچ وجه نمی تواند خارج از سیستم بانکی معامله داشته باشد چون پرسودترین و بزرگترین معاملات جهان امروز، تجارت اسلحه، مواد مخدر و انسان است که توسط آنها انجام می شود و اتفاقا یا مبدأ یا مقصد این تجارت در اروپا و آمریکاست.
اگر ذره بین این موسسه برهمه معاملات نظارت می کند، پس چگونه گروه های تروریستی همچون داعش بطور مشخص از پول های قطری و سعودی و تا پیش از این ترکیه ای تغذیه می شد و سلاح های آمریکایی در دستشان بود؟ چگونه داعش به قیمت کمتر از بازار نفت می فروشد و حتی وزیر نفت دارد؟ شاید این ذره بین در برخی نقاط کوری دارد و شاید هم در دست کدخدایی است که می خواهد جایی را ببیند و جایی را نبیند. شاید تروریست ها کسان دیگری هستند که قواعد بازی مافیای کدخدا را به هم زده اند. شاید هم کدخدا با مافیا معاملاتی دارد که قرار نیست دیده شود. شاید هم مافیا در تمام احزاب سیاسی وجود دارد تا بتواند در پیوند ثروت و قدرت، خواسته های یک درصد را در زیر جلوه گری دموکراسی پیش ببرد.
در دنیای گرگ هایی که از سر بی اعتمادی روبروی هم می خوابند، کشته شدن کودکان فلسطینی و یمنی دیده نمی شود، اما برای حمایت از حقوق حیوانات، انجمن ها و موسسات جهانی راه می اندازند. به بهانه آزادی و دموکراسی جنگ افغانستان و عراق راه می اندازند درحالی که بزرگترین متحد خود در غرب آسیا نه حقوق شهروندی، نه حقوق زنان و نه مجلس و شورا می شناسد، چون فعلا غذای گرگ ها را تأمین می کند.
معنای واقعی بین المللی شدن و پیوستن به عهدنامه های جهانی که برخی ها در داخل دلشان برای آن می رود، یعنی پذیرفتن قواعد صهیونیستی-آمریکایی برای رسیدن به رفاه. یعنی پذیرفتن خط توسعه بر مسیر قواعد سرمایه داری آمریکایی، یعنی بوجود آمدن 99درصد دربرابر یک درصد، یعنی نظام وال استریت، یعنی ارزش شدن حقوق های نجومی یک درصد، یعنی عزیز شدن شاسی بلند نشین ها و برج نشینان، یعنی تغییر مفهوم عزت به دارایی و کالایی، یعنی پذیرفتن چاکری دربار سلطنت صهیونیسم برای ریزه خواری رفاه آمریکایی.
امامِ انقلاب اسلامی هم طرفدار جهانی شدن بود و به مسئولین گفت اگر دغدغه های جهانی نداشته باشید خائن به مردم و انقلاب هستید.[3] امام، جهانی شدن را در بیدار شدن همه مستضعفین جهان با توجه به انقلاب اسلامی مردم ایران می دید، یعنی جهانی که بر گرگ ها فریاد بکشد. یعنی ایرانی که بتواند خط دیگری در پیشرفت غیر از چاکری دربار بکشد تا الگوی همه مستضعفین در شناخت استعدادهای درونی خود باشد. یعنی جهان اسلامی که جرأت کند از شهدای خود در منا تظلّم خواهی کند. یعنی همان 99درصدی که قرار است پولدار شوند و به رفاه برسند و سرنوشت زندگی شان را در زیر سایه حکومت الله پیش برند، نه حکومت طاغوت با جلوه گری دموکراسی در رقابت احزاب سیاسی که هر کدام با قدرت مافیای خود برنده بازی می شود.
[1] خبرگزاری فارس، 15شهریور 95، مصاحبه ظریف با روزنامه ایران، http://www.irinn.ir/news/174879
[3] مسئولان ما باید بدانند که انقلاب ما محدود به ایران نیست. انقلاب مردم ایران نقطه شروع انقلاب بزرگ جهان اسلام به پرچمداری حضرت حجت- ارواحنا فداه- است که خداوند بر همه مسلمانان و جهانیان منت نهد و ظهور و فرجش را در عصر حاضر قرار دهد. مسائل اقتصادی و مادی اگر لحظه‌ای مسئولین را از وظیفه‌ای که بر عهده دارند منصرف کند، خطری بزرگ و خیانتی سهمگین را به دنبال دارد. باید دولت جمهوری اسلامی تمامی سعی و توان خود را در اداره هر چه بهتر مردم بنماید، ولی این بدان معنا نیست که آنها را از اهداف عظیم انقلاب که ایجاد حکومت جهانی اسلام است منصرف کند.( صحیفه امام، ج21، ص: 325)
http://www.farhangnews.ir/content/228820
