سرانجام برجام در نامه امام

خدا را شکر که جامعه ایران امام دارد تا در دو راهی تصمیم گیری راه نجات را در حرف آخر ببیند. اکنون که با نامه ای تاریخی، نقطه عطف یک ملت در پیشرفت خود مشخص شد لازم است چالش های اساسی پیش روی با تمرکز بر نکات خاص نامه برنامه ریزی شود تا مکر شیطان به خودش برگردد. تحلیل گفتمان این نامه نیز می تواند راه اساسی دیگری در فهم اندیشه های اصلی انقلاب اسلامی باشد. در این یادداشت کوتاه سعی بر فهمی دقیق از نکات خاص آن داریم. 

در این نامه که برآمده از اندیشه ای توحیدی است، برائت از مشرکین متبلور بوده و نهایت امر نیز به امید نصرت الهی منوط شده[1] و به بیان دیگر اصل انقلاب اسلامی و تلاش ها برای پیشرفت جمهوری اسلامی ایران به بهانه نصرت دین الهی اشاره شده است.

اشاره به یک تصمیم حساس برای یک ملت در آنجایی است که از عبرت آموز بودن این مسئله(مذاکرات هسته ای و برجام) برای جمهوری اسلامی یاد می شود. خصوصا اینکه ولی فقیه، در سال 92 نیز مهمترین دستاورد مذاکرات هسته ای را اثبات خباثت های آمریکایی ها برای ملت ایران عنوان کردند.

اما چند نکته در مورد برائت از مشرکین و دشمنی آمریکا:

1.      دشمنی آمریکا تمام نشدنی است: پس اساسا چهره آمریکا تغییر ناپذیر است

2.      علت اصلی خصومت آمریکا، انقلاب اسلامی ایران در مبارزه با ظلم، استکبار و طرفداری از مظلوم است. پس آب ایران هیچوقت با جوی آمریکا یکی نمی شود.

3.      رفتار و گفتار منافقانه آمریکا: در مذاکرات دوساله هسته ای و خصوصا بعد از توافق ژنو که 55 تحریم جدید با بهانه های دیگر برای ایران وضع کرد

4.      قدرت درونی و پایدار ایران، آنان را در ادامه راهشان مأیوس می کند: ادامه راه آمریکا نیز فشار بر ایران در عقب نشینی های مکرر و مضاعف است.

اما از این نامه فهمیده می شود که متن برجام تأیید نشد بلکه مسیر دولت برای برداشتن تحریم ها تأیید شد، زیرا:

1.      آنچه که مشخص است رهبر انقلاب مصوبه شورای عالی امنیت ملی در تاریخ 19مرداد94 را تأیید کردند و از مصوبه طرح مجلس به عنوان شاهد استفاده کردند.

2.      ولی فقیه نسبت به متن برجام سه مرتبه هشدار دادند که دارای نقاط مبهمی است.

3.      هشدار ولی فقیه نسبت به ضعف های ساختاری متن برجام و خسارت های بزرگ برای آینده کشور: «با این حال محصول مذاکرات که در قالب برجام شکل گرفته است دچار نقاط ابهام و ضعف‌های ساختاری و موارد متعددی است که در صورت فقدان مراقبت دقیق و لحظه به لحظه،‌ می‌تواند به خسارت‌های بزرگی برای حال و آینده‌ی کشور منتهی شود.»

4.      استناد به متن مذاکرات و نه تفسیر های طرف مقابل در نقاط مبهم برجام

5.      رفع تحریم ها از باب رفع ظلم بر ملت ایران تأیید شد[2].

و اما محتوای شرط های نه گانه چیست؟ اجازه بدهید به پیام پنهان این شرط ها نگاه کنیم:

شرط اول: به نظر می رسد در این شرط، عبور از یک خط قرمز در مورد گام به گام بودن تعهدات طرفین در متن برجام اشاره شده؛ بنابراین ایشان هشدار در مورد تضمین دقیق حقوقی برداشته شدن تحریم ها را لازم دانسته و هرگونه اظهارنظری در خصوص حفظ ساختار تحریم ها را نقض برجام می داند.

شرط دوم: با هشدار خاص نسبت به اعمال هر تحریمی با هر بهانه ای خصوصا بهانه تروریسم و حقوق بشر و از سوی هر کدام از دولت های طرف مذاکره، دستور لغو برجام به دولت با استناد به یکی از بندهای مصوبه مجلس داده شد. یعنی بازی پلیس خوب و بد در مذاکرات و بازی تحریم های با بهانه دیگر، مورد قبول نیست. همانطور که آقای عراقچی در گفتگوی ویژه خبری شبکه دوم در تاریخ 29مهر 94 نیز اشاره کردند، این شرط که هر تحریمی به هر بهانه ای باشد، از طرف رهبری وضع شده و دولت تابع است.

شرط سوم: نوسازی کارخانه اراک و معامله اورانیوم تنها در صورتی انجام می شود که آژانس پرونده حال و گذشته موسوم به pmd را خاتمه دهد. در غیر این صورت نمی توان این دو قسمت از تعهدات ایران که به نظر آمریکایی ها دستاورد بزرگی برای آنهاست را اجرا کرد.

شرط چهارم: ضمن تأکید بیش از پیش بر تضمین های قرارداد با دیگران بر حفظ ماهیت آب سنگین اراک تأکید می شود.

شرط پنجم: تدریجی انجام شدن معامله اورانیوم غنی شده داخلی با کیک زرد و نه با اورانیوم غنی نشده خارجی، مورد تأکید قرار داده شده است.

شرط ششم: در طول 15سال باید در پیشرفت هسته ای به 190هزار سو رسیده و در ضمن نگرانی هایی در مورد ضمائم برجام در این مورد وجود دارد. بنابراین جوجه قسم های آقای دکتر صالحی را آخر پاییز 15سال باید شمرد.

شرط هفتم: توجه به بهره برداری از همه ظرفیت های ممکن در برجام برای تحقیق و توسعه در طول هشت سال؛

شرط هشتم: تأیید دیپلمات های ایرانی با توجه به اشاره ایشان به مذاکرات و نه تفسیرهای طرف مقابل نسبت به نقاط مبهم متن برجام؛

شرط نهم: ایجاد یک هیئت در شورای عالی امنیت ملی که شورایی فراجناحی است برای پیگیری هوشمندانه مصوبات و تعهدات طرف مقابل

هرچند در آخر نیز ولی فقیه اساسا برون رفت از وضعیت موجود و پیشرفت ایران را در قدرت درونی و اقتصاد مقاومتی و توجه به تولید ملی می داند و نه هیچ چیز دیگری؛ به رئیس جمهور و دولت ایشان نیز تذکر می دهد که بعد از رفع تحریم ها دوباره اقتصاد نفتی راه نیفتد و از واردات بی رویه و خصوصا ورود کالاهای آمریکایی جلوگیری شود. (متن نامه، 29مهر 1394)

پانوشت:

[1] به همین دلیل با اطمینان می‌توان گفت که پاداش الهی برای این نقش آفرینی‌های مسئولانه، مشتمل بر نصرت و رحمت و هدایت ذات حضرت حق خواهد بود ان‌شاءالله، زیرا وعده‌ی نصرت الهی در برابر نصرت دین او تخلف ناپذیر است.

[2] رفع تحریم‌ها هر چند از باب رفع ظلم و احقاق حقوق ملت ایران کار لازمی است، لیکن...

http://www.farhangnews.ir/content/152576