وقتی به چگونگی بزرگ شدن بچه های امروز در فراهم شدن همه امکانات رفاهی زندگی اعم از خوراک و پوشاک تا تفریح و سرگرمی های دیجیتال و کلاس های متنوع توجه کنیم، سوالاتی به ذهن متبادر می شود که:
آیا کودکان امروز ما و جوانان فردا، می توانند لذت قناعت و آرامش را بچشند؟
آیا می توانند عقل معاش داشته باشند؟
آیا می توانند در برابر بالا و پایین شدن های زندگی صبر کرده و طاقت داشته باشند؟
آیا بچه های ما طعم محدودیت ها در زندگی دنیا را چشیده اند؟
به نظر می رسد اگر انسان از همان دوران کودکی که سرعت یادگیری فوق العاده ای دارد، یکی از محوری ترین خصوصیات دنیا و حیات مادی که همان محدودیت است را نشناسد، نمی تواند براحتی در دنیا زندگی کرده و بر مشکلات آن فائق آید زیرا که دنیا آمیخته با محدودیت ها و سختی هاست.[1]
